ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΥ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΕ70 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΡΟΚΟΥΡΟΥ
Η ομιλία αυτή εκφωνήθηκε στις 27/10/2022 κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις για την εθνική εορτή της 28η Οκτωβρίου στην Δοξολογία που έγινε στον Ιερό Ναό Παναγίας Γοργοϋπηκόου, της Δημοτικής Κοινότητος Νεροκούρου.
Σεβαστοί πατέρες, κ. Αντιδήμαρχε, κ. Δημοτικέ Σύμβουλε, κύριοι Πρόεδροι των Τοπικών Κοινοτήτων, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητά παιδιά, κυρίες και κύριοι…..
Γιορτάζουμε έναν σταθμό της Ιστορίας μας, το ασύγκριτο και μοναδικό ΟΧΙ, που δείχνει όλο το μεγαλείο και τη δύναμη του έθνους μας αλλά και όλη την τόλμη και την υπερηφάνεια που κρύβει μέσα της η αθάνατη ελληνική ψυχή.
Τιμούμε όσους έδωσαν τη ζωή τους για την Ελευθερία της πατρίδας μας.
Θαυμάζουμε τη δύναμη και το ψυχικό σθένος αυτών που τόλμησαν να αντιτάξουν το θρυλικό «ΟΧΙ», μια μικρή λέξη που λίγοι όμως είχαν το θάρρος να την προφέρουν ενάντια στη φασιστική πρόκληση. Το βροντοφώναξαν εκείνες τις μέρες του 40, όταν μια ολόκληρη Ευρώπη είχε σκύψει το κεφάλι.
Μέσα σε δυο βδομάδες η Πολωνία με τα τριάντα εκατομμύρια κατοίκους, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Γαλλία, η Νορβηγία, η Δανία, η Τσεχοσλοβακία και η Ουγγαρία, είχαν γονατίσει, ενώ η Αγγλία εξουθενωμένη περίμενε από στιγμή σε στιγμή την απόβαση του εχθρού στα εδάφη της.
Κι ενώ αυτά συνέβαιναν στην Ευρώπη, στις 3 η ώρα το πρωί της 28ης Οκτώβρη του 1940, ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα ξύπνησε τον Μεταξά και του επέδωσε τελεσίγραφο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα θα έπρεπε να επιτρέψει στους Ιταλούς να εγκατασταθούν στρατιωτικά στη χώρα μας, διαφορετικά το λόγο θα είχαν τα όπλα.
Κι όταν η 28η Οκτωβρίου 1940 ξημέρωνε, ο λαός της Ελλάδας ξυπνούσε από τα ουρλιαχτά των σειρήνων.
“Αι Ιταλικαί στρατιωτικές δυνάμεις προσβάλλουν από τις 5:30 π.μ. της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους”.
Πόσο συγκλονιστικό αλήθεια είναι αυτό το πολεμικό ανακοινωθέν της 28ης Οκτωβρίου 1940, που ακούστηκε από το ελληνικό ραδιόφωνο και πέρασε ανεξίτηλα στις μνήμες μας!
Ο πόλεμος είχε αρχίσει. Στην καταπατημένη από τους Ιταλούς Αλβανία βρόντηξαν οι πρώτες κανονιές. Το ραδιόφωνο μετέδιδε την τρομερή είδηση και καλούσε σε επιστράτευση τους Έλληνες. Οι επίστρατοι με το τραγούδι στο στόμα αναχωρούσαν για το μέτωπο.
Η Ευρώπη κρατούσε την αναπνοή της. Πώς θα μπορούσε η μικρή Ελλάδα να κρατήσει τις πολυπληθείς μεραρχίες, εξοπλισμένες με την τελευταία λέξη της πολεμικής τέχνης;
Είχαν ξεχάσει φαίνεται ότι η ύλη είναι ανίσχυρη μπροστά στο πνεύμα.
Σε αυτό το σημείο, αξίζει να τονίσουμε πως ο ελληνικός λαός δεν πολέμησε από αγάπη προς τον πόλεμο, αλλά από αφοσίωση και λατρεία για την ελευθερία.
1940 μέχρι και σήμερα ακόμη, η Ελλάδα μας και πάλι απειλείται όχι μόνο φανερά, αλλά δόλια, μέσα από ακυρωτικές συμβάσεις και εδαφικές διεκδικήσεις. Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Διαρκώς κλιμακούμενες παραβιάσεις των διεθνών κανόνων και συνθηκών.
Πολλές φορές όμως, ο πόλεμος παίρνει και άλλες μορφές. Ακρίβεια, οικονομική εξαθλίωση, βία εγκληματικότητα και άλλα.
Ας μείνουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι, αποδεικνύοντας με την σειρά μας ότι η θυσία τους δεν πήγε χαμένη αλλά αποτέλεσε το σπόρο για την Ειρήνη και την Ελευθερία μας.
Η 28η Οκτωβρίου θα μας θυμίζει πάντα πόσο σημαντικό είναι να ορθώνεις το ανάστημά σου και να αγωνίζεσαι για την ελευθερία σου.
Τέλος ας μάθουμε να λέμε τα δικά μας ΟΧΙ σε ό,τι μας καταπιέζει, σε ό,τι μας δυσκολεύει, σε ό,τι μας κάνει να νιώθουμε αδύναμοι και εξαρτημένοι!
Τα παιδιά μας και εμείς έχουμε ανάγκη να είμαστε και να νιώθουμε ελεύθεροι με αυτοπεποίθηση και να χαιρόμαστε όλοι αυτό το μοναδικό δώρο που έχουμε: τη ζωή με αξιοπρέπεια, ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, και όλες τις πανανθρώπινες αξίες για τις οποίες πρέπει και αξίζει να αγωνιζόμαστε σε όλα τα επίπεδα!
Σας ευχαριστώ