ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Σήμερα τέταρτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη ἑνός κορυφαίου ἀσκητοῦ τοῦ ὄρους Σινᾶ, τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος. Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης γεννήθηκε περί τό 525 μ.Χ στήν Συρία ἀπό πλούσιους καί εὐγενεῖς γονεῖς. Ἀνετράφη μέ ἰδιαίτερη πνευματική καλλιέργεια σέ ἕνα ὡραῖο περιβάλλον, τό ὁποῖο ὅμως δέν τόν ἀνάπαυε, καθώς ἐκεῖνος ἀπό μικρός ἀγαποῦσε τήν προσευχή, τήν νηστεία καί τήν ἄσκηση.
Ἔτσι, λοιπόν, νεαρός πῆγε στό Σινᾶ γιά νά ζήσει τήν ἀσκητική ζωή καί πρόκοψε πνευματικά τόσο πολύ ὥστε πολλοί ἄνθρωποι ἔρχονταν νά πάρουν τήν εὐχή του καί τίς ἅγιες συμβουλές του. Ἔτσι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τόν ἀξίωσε νά γίνει ἡγούμενος στήν Μονή τοῦ Σινᾶ στήν ὁποία προσέφερε τήν διακονία του γιά τήν πνευματική οἰκοδομή τῶν Μοναχῶν, ἀλλά καί ὅσων τόν ἐπισκέπτονταν. Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης συνέγραψε πολλά πνευματικά συγγράμματα ἀπό τά ὁποῖα πιό γνωστό εἶναι ἡ Κλίμακα, στό ὁποῖο σύγγραμμα ἀναφέρονται 30 ἀρετές, ἀπό τίς πιό ἁπλές καί πρακτικές ἕως τίς πιό θεῖες καί οὐράνιες. Εἶναι σάν μιά πνευματική σκάλα πού ἀνεβάζει στόν οὐρανό και με την οποία μας διδάσκει δύο σπουδαία πράγματα.
Πρωτον, ἡ πρόοδος στήν πνευματική ζωή πρέπει νά γίνεται μετ’ ἐπιστήμης, όχι δηλαδή χωρίς πρόγραμμα, όχι πρόχειρα, όχι χωρίς συνέπεια, αλλά μέ προσοχή καί μέ προσπάθεια ν’ ἀγωνιστεί κανείς νά ἀποτινάξει ἀπό ἐπάνω του τά πάθη καί νά οικειωθεί τίς ἀρετές.
Καί τό δεύτερον, σ’ αυτόν τόν ἀγώνα δέν μπορεί κανείς νά φθάσει ἀπό τήν μιά στιγμή στήν άλλη στήν τελειότητα, ἀλλά πρέπει μέ βαθμίδες νά ἀνεβαίνει τίς αρετές, νά τίς ἐπιδιώκει, νά τίς ἐπιθυμεί, νά προσεύχεται γι’ αυτές ωσότου φθάσει στήν υψίστη ἀρετή, πού εἶναι ἡ ἀγάπη.
Καί ὁ άγιος Ιωάννης μάς ἀναφέρει 30 σκαλοπάτια στήν κλίμακα των ἀρετών, τά οποία πρέπει ὁ ἀγωνιζόμενος μοναχός καί χριστιανός νά τά ἀνεβεί.
Εἶναι ένα μήνυμα σημαντικό όχι μόνο γιά τούς μοναχούς, αλλά καί γιά τούς ἐν τω κόσμω ἀγωνιζομένους χριστιανούς, ότι δέν πρέπει νά ξεχνάμε, παρασυρόμενοι ἀπό τίς βιοτικές μέριμνες, ότι κύριος σκοπός της ζωής μας, εἶναι ἡ τελείωσή μας. Εἶναι ἡ ένωσή μας μέ τόν Θεό. Εἶναι ἡ κάθαρσή μας ἀπό τά πάθη. Εἶναι ὁ ἀγώνας ὁ πνευματικός. Κι αυτός πρέπει νά γίνεται, όπως εἶπα, μέ συνέπεια, μέ ἀγώνα καθημερινό, μέ πόθο Θεού.
Μιά τέτοια κλίμακα εἶναι καί τό ἱερό Εὐαγγέλιο, πού σκαλί-σκαλί μᾶς ὁδηγεῖ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μέ τό Θεϊκό του κήρυγμα στήν κορυφή της κλίμακας αὐτῆς, τά ἅγια Πάθη Του καί τήν ἁγία Ἀνάσταση Του. Ἀκόμα καί τά πρόσωπα πού ἀναφέρονται στό ἱερό Εὐαγγέλιο, ἀπό τούς Ἀποστόλους μέχρι καί τόν πιό ἄγνωστο σέ μᾶς ἄνθρωπο, πού ζητοῦσε τήν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ, ἀνεβαίνουν σκαλί-σκαλί τήν κλίμακα τῶν ἀρετῶν πού ὁδηγεῖ στήν θεογνωσία καί τήν λύτρωση.
Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος ἦταν καί ὁ δυστυχής ἐκεῖνος πατέρας τῆς σημερινῆς περικοπῆς, πού ζητοῦσε τό ἔλεος τοῦ Κυρίου ὥστε νά λυτρώσει τόν μονάκριβο υἱό του ἀπό τά ἀκάθαρτα πνεύματα πού τόν ἐβασάνιζαν.
Κι ὅταν ὁ Κύριος τοῦ μίλησε γιά τήν πίστη, ἐκεῖνος γνωρίζοντας πως ἡ πίστη του δέν ἦταν τόσο ἐπαρκής, ζήτησε αὐθόρμητα μά καί μέ συναίσθηση τῆς ἀδυναμίας του ἀπό τόν Κύριο τήν ἐνίσχυση τῆς ἐλλιποῦς πίστεως του. Εἶπε στόν Κύριο, «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ». Δηλαδή ἀπεκάλεσε ὡς ἀπιστία, τήν φτωχή του πίστη μπροστά στό μέγεθος της πίστεως πού τοῦ ζήτησε ὁ Χριστός. Τί ταπείνωση καί τί αὐτογνωσία εἶχε ὁ πατέρας αὐτός; Αὐτός ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἀφορμή γιά μᾶς ὥστε νά κάνουμε αὐτοκριτική καί νά ἀναρωτηθοῦμε καί περί τῆς ἰδικῆς μας πίστεως.
Πιστεύουμε ἆραγε, ἀγαπητοί μου, μέ θέρμη στόν Ἰησοῦ Χριστό; Εἴμαστε ἕτοιμοι νά δεχθοῦμε ὁποιαδήποτε δοκιμασία καί μέ αὐτήν νά ἀκολουθήσουμε τόν Κύριο στό ἐπικείμενο Πάθος Του, ἀλλά καί στόν προσωπικό μας Γολγοθᾶ, γιά νά σταυρώσουμε τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας;
Μέ τήν εὐχή λοιπόν τοῦ ἁγίου Ιωάννου τῆς Κλίμακος νά ἐνισχυθούμε κι ἐμείς γιά νά συνεχίσουμε τόν ἀγώνα μέχρι νά ἐορτάσουμε τό Άγιον Πάσχα, αλλά καί μετά τό Άγιον Πάσχα, γρηγορούντες καί προσευχόμενοι πάντοτε. Καί ας ἀπαντήσουμε στόν ἑαυτό μας κι ἄς ἀνακράξουμε καί μεῖς μέ τή σειρά μας στόν Κύριο μέ ἱκετήριες προσευχές: «πιστεύω, Κύριε, βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ μου».