Κυριακής ΄Δ΄ Νηστειών

«Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰμὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ».

Βρισκόμαστε αδελφοί μου εις το μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατ’ εξοχήν περίοδο μετανοίας, προσευχής και νηστείας. Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα είναι το πλέον κατάλληλο που όρισε η Εκκλησία μας διότι θέλει να μας τονίσει ότι το κακό, το δαιμονικό στοιχείο, το οποίο κυριαρχεί μέσα στον κόσμο, είναι αποτέλεσμα έλλειψης πίστεως προς τον Θεό, απομάκρυνσης του ανθρώπου από τον Νόμο και την πηγή της ζωής που είναι ο Θεός.

Τετάρτη λοιπόν Κυριακή των Νηστειών, και ο Ευαγγελιστής Μάρκος στην σημερινή ευαγγελική περικοπή, μας καταγράφει τον πόνο και την δυστυχία ενός πατέρα, που έβλεπε το παιδί του να βασανίζεται από τις ενέργειες του διαβόλου.

Ζητά έλεος και βοήθεια για το παιδί του, το οποίον έχει κυριευθεί από το δαιμονικό πνεύμα. Βρίσκεται σε κατάσταση τραγική: «ρίσσει αὐτόν καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ καὶ ξηραίνεται», δηλαδή τον ρίχνει κάτω και αφρίζει και τρίζει τα δόντια του και μένει ξερός. Αντιλαμβάνεσθε την κατάσταση του παιδιού και τον πόνο του πατέρα; Τραγικές υπάρξεις. Ο διάβολος, όταν ο άνθρωπος γίνει υποχείριο του,  τον κάνει όργανό του, τον κυριεύει και τον καταστρέφει. Ο πατέρας βλέπει σαν τελευταία ελπίδα για το παιδί του τον Χριστό, όμως φαίνεται ότι δεν έχει και την απαιτούμενη πίστη για να δεχθεί αυτήν την  δύναμη.

Αυτό το βλέπουμε από την απάντηση που δίνει στον Χριστό μας: «εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι καὶ οὐκ ἴσχυσαν»· το είπα στους μαθητές σου και αυτοί δεν μπόρεσαν. Και παρακάτω λέγει: «ἀλλ’ εἴ τι δύνασαι βοήθησον ἠμῖν». Αλλά αν κι εσύ μπορείς βοήθησέ μας. Μια απάντηση που δείχνει αδυναμία πίστεως. Βλέπει ο Χριστός μας αυτή την αδυναμία της πίστεως του πατέρα αλλά και των μαθητών και αυτό τον κάνει να αγανακτεί και να λυπάται: «Ὦ γενεά ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἕσομαι»; Γενεά άπιστη έως πότε θα είμαι μαζί σας;

Προστάζει να φέρουν το παιδί μπροστά Του και τότε το δαιμόνιο τον κάνει να αφρίζει και να σπαράζει και να κυλιέται στο έδαφος μπροστά στην θέα του Κυρίου. Γιατί πρέπει να γνωρίζουμε αδελφοί μου ότι ο διάβολος δεν έχει καμία δύναμη ενώπιον του Θεού. Βλέπει τον Χριστό και τρέμει. Η δύναμη του υπάρχει εκεί που κυριαρχεί το κακό και η αμαρτία. Είναι «ο άρχων του κόσμου τούτου» δηλαδή υπάρχει στον κόσμο τον μακράν του Θεού, τον κόσμο της φθοράς και του θανάτου. Καλεί τότε τον πατέρα και του λέει: «εἰ δύνασαι πιστεύσαι πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι», αν μπορείς να πιστεύεις όλα είναι δυνατά γι αυτόν που πιστεύει. «Πιστεύω Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστία», πιστεύω Κύριε αλλά βοήθησέ με γιατί η πίστη μου δεν είναι δυνατή.

Αλήθεια, πόσες και πόσες φορές ακούμε ανθρώπους να λένε να γίνει ένα θαύμα να πιστέψουμε ή γιατί τώρα να μην γίνονται θαύματα; Την εποχή Του ο Χριστός μας έκανε θαύματα φανερά τοις ανθρώποις, διότι έπρεπε να καταδειχτεί η παρουσία του και να φανεί στον κόσμο. Και βέβαια αυτά εγίνοντο σε ανθρώπους που είχαν πίστη· πόσες φορές ακούμε τον Κύριο να λέει: «η πίστης σου σεσωκέ σε»;

Μην ξεχνάμε ότι το θαύμα είναι το αποτέλεσμα της θερμής πίστεως. Αλλά και σήμερα άπειρα είναι τα θαύματα που γίνονται στον κόσμο. Μόνον που αυτά δεν γίνονται «δια το θεαθήναι τοις ανθρώποις» αλλά είναι μυστικές ενέργειες του Θεού στις πιστές καρδιές που έχουν την ανάγκη Του.

Ο διάβολος είναι δυνατός στα όργανά του και καταστροφικός σ’ αυτούς που αιχμαλωτίζονται στα δίχτυα του. Αυτό το βλέπουμε γύρο μας. Πόσοι αδελφοί μας άνθρωποι βρίσκονται κάτω από την κυριαρχία του; Ναρκωτικά, εγκλήματα, ανηθικότητες αισχρές, κάθε είδους αμαρτία. «Τούτο το γένος» λέει ο Χριστός, δηλαδή το γένος των δαιμόνων «εν ουδενί δύναται εξελθείν ειμή εν προσευχή και νηστεία».

Αυτά είναι τα όπλα που μας συστήνει ο Κύριος για νίκη κατά του κακού. Ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο της Αγίας Τεσσαρακοστής. Προσευχή και νηστεία, όπλα ακατανίκητα, τα βλέπει ο διάβολος και φεύγει.

Αγαπητοί μου αυτό το θαύμα που αναφέρει σήμερα το ευαγγελικό ανάγνωσμα, είναι υπόδειγμα και για κάθε ορθόδοξο Χριστιανό της κάθε εποχής, και όλως ιδιαιτέρως της σημερινής  αλλοπρόσαλλης εποχής της αμφισβήτησης των πάντων. Και σήμερα, δυστυχώς, σε αυτήν την δήθεν πολιτισμένη εποχή η σημερινή ευαγγελική εικόνα, όπως μας την καταγράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος, επαναλαμβάνεται· και τούτο διότι πολλοί γονείς αμελούν το ύψιστο καθήκον της ανατροφής των παιδιών τους, και να τα μορφώσουν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».

Πολλοί γονείς, και σήμερα, μακριά από την εκκλησία, την μόνη πηγή σωτηρίας, εργάζονται μόνο προς απόκτηση πρόσκαιρων και μάταιων αγαθών, και τυρβάζουν περί πολλών και προσπαθούν και τα παιδιά να μιμηθούν τους γονείς και να σκέπτονται και τα παιδιά κατά τον ίδιον τρόπο, όπως σκέπτονται οι γονείς, αδιαφορούντες για το αύριο, για μία χρηστή ζωή.

Ο Ιερός Χρυσόστομος γράφει ότι «καμία ωφέλεια δεν μεταδίδεται δια της διδασκαλίας, όταν τα έργα δεν συνοδεύουν τους λόγους», και ότι «δεν υπάρχει τίποτε ψυχρότερο και περισσότερο ανούσιο από εκείνον τον κληρικό ή τον λαϊκό που με τα λόγια επιχειρεί να διδάξει την πίστη και την αρετή στους άλλους, ενώ ο ίδιος ούτε πιστεύει, ούτε εφαρμόζει», αυτά που λέγει και αυτά που διδάσκει.

Σήμερα, δυστυχώς, με τις τόσες προκλήσεις προς τους νέους, το απάνθρωπο περιβάλλον, οι διάφορες θεωρίες, η αχαλίνωτη τηλεόραση, το ίντερνετ, τα βίντεο με κάθε είδους εικόνες επιδρούν στην εγκύκλιο αγωγή των νέων και καθιστούν δύσκολη την ηθική, πνευματική και παιδαγωγική ανατροφή τους. Υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν δημιουργούνται νέοι άνθρωποι κατά Χριστό που να διακατέχονται από ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, που να οραματίζονται μια καλύτερη ζωή απαλλαγμένη από την δυστυχία, τον πόνο, την κακουχία και την στέρηση.

 Γι αυτό αγαπητοί μου δεν πρέπει, για τους λόγους αυτούς, να υπάρχει εφησυχασμός, δεν πρέπει να υπάρχει αδράνεια, αλλά χρειάζεται επαγρύπνηση προ πάντων εκ μέρους της οικογένειας, προκειμένου η νεολαία μας σήμερα να ξεπεράσει τους σκοπέλους που την συνθλίβουν και την οδηγούν σε δρόμους ξένους προς τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη.

Επαγρυπνείτε, προσεύχεστε, προσέχετε και εμπνεύσετε τα παιδιά σας, και παιδιά μας, πνευματικά, με τα υψηλά ιδεώδη και χρηστά ενδιαφέροντα, με τον φόβο του Θεού, την αγάπη προς το αγαθό, το ωραίο, το ευγενές και το δίκαιο. Η καλή ανατροφή των παιδιών είναι η ωραιότερη και ωφελιμότερη πράξη, είναι η υψηλοτέρα και εθνικοτέρα εργασία.

Ας ακούσουμε τους λόγους του Αποστόλου των Εθνών Παύλου που λέγει προς τους Εφέσους: «Γονείς, εκτρέφεται τα τέκνα υμών εν παιδία και νουθεσία Κυρίου».

Γιατί ζούμε σε μία εποχή ποὺ την χαρακτηρίζει η ολιγοπιστία ή ακόμη και η παντελὴς έλλειψη της πίστεως. Ὁ σύγχρονος άνθρωπος νομίζει ότι όλα μπορεί να τα κατορθώσει με τη λογικὴ και τις δυνάμεις του. Έρχεται, όμως, η ώρα και βρίσκεται αντιμέτωπος με ανυπέρβλητες δυσκολίες και αξεπέραστα προβλήματα. Τότε τα χάνει. Και τότε ο Κύριος Ιησούς στέκεται και διακριτικὰ ερωτά: –«Δύνασαι πιστεῦσαι;» Εσὺ μπορείς να πιστεύσεις; Αν πεις το ναί, τότε μη φοβάσαι. Όλα είναι δυνατά! Όλα τα εμπόδια μπορούν να ξεπεραστούν! Και το κυριότερο, η δυνατή σου πίστη θα γεμίσει την ψυχή σου με ανείπωτη χαρὰ και ειρήνη, με την ασφάλεια ποὺ παρέχει η σταθερὴ πεποίθηση ότι η ζωή σου δεν είναι μετέωρη. Βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Αμήν!