Από το Γεροντικό – Διδαχές του αγίου Αντωνίου

Κάποτε ο αββάς Αντώνιος, ατενίζοντας στα βάθη των κρίσεων του Θεού, ρώτησε με απορία: «Κύριε, πώς μερικοί πεθαίνουν νέοι, ενώ άλλοι φτάνουν σε βαθιά γεράματα; Γιατί άλλοι είναι φτωχοί και άλλοι πλούσιοι; Και πώς οι αμαρτωλοί πλουτίζουν και οι ενάρετοι είναι φτωχοί;» Άκουσε τότε μια φωνή να του λέει: «Αντώνιε, τον εαυτό σου να προσέχεις. Αυτά είναι κρίσεις του Θεού και δεν σε συμφέρει να τα μάθεις».

Ρώτησε κάποιος τον αββά Αντώνιο: «Τι να τηρήσω, για να ευαρεστήσω στον Θεό;» Ο γέροντας αποκρίθηκε: «Να τηρήσεις αυτές τις εντολές που θα σου δώσω: όπου και αν πηγαίνεις, να έχεις πάντοτε τον Θεό μπροστά στα μάτια σου· σε ό,τι και αν κάνεις, να στηρίζεσαι στη μαρτυρία των αγίων Γραφών· σε όποιον τόπο και αν καθίσεις, να μη μετακινείσαι εύκολα από εκεί. Αυτά τα τρία τήρησε, και θα σωθείς».

Ο αββάς Αντώνιος είπε στον αββά Ποιμένα: «Αυτό είναι το μεγάλο έργο του ανθρώπου: να αναλαμβάνει μπροστά στον Θεό την ευθύνη για το σφάλμα του και να περιμένει πειρασμό μέχρι την τελευταία του αναπνοή».